Олвион 100мг инструкция по применению отзывы реальные

Мочеполовая система и половые гормоны. Урологические препараты. Препараты, применяемые при эректильной дисфункции. Силденафил
код АТХ G04BE03

— лечение эректильной дисфункции у мужчин, проявляющейся неспособностью достичь и поддерживать эрекцию полового члена, достаточную для совершения удовлетворительного полового акта
Для развития эффекта Олвиона необходима сексуальная стимуляция.

— гиперчувствительность к силденафилу или к любому из вспомогательных веществ
— одновременный прием препаратов, являющихся донаторами оксида азота органических нитратов (такими как амилнитрит) или нитратами в любой форме противопоказано, поскольку известно, что силденафил оказывает влияние на пути метаболизма NO/цГМФ и потенцирует гипотензивный эффект нитратов
— совместное введение ингибиторов ФДЭ-5, включая силденафил, со стимуляторами гуанилатциклазы, такими как риоцигуат, противопоказано, поскольку оно может потенциально привести к симптоматической гипотензии
— тяжелые сердечно-сосудистые заболевания (нестабильная стенокардия, тяжелая сердечная недостаточность)
— потеря зрения в одном глазу вследствие передней ишемической оптической нейропатии зрительного нерва неартериального генеза (NAION) (независимо от того, связана она или нет с применением ингибиторов ФДЭ-5)
— тяжелые поражения печени
— гипотензия (артериальное давление (АД) <90/50 мм рт. ст.) или гипертензия (АД >170/100 мм рт.ст.)
— недавно перенесенные инфаркт миокарда или инсульт
— установленные наследственные дегенеративные заболевания сетчатки
(пигментный ретинит, врожденный дефект ретинальных фосфодиэстераз)
— детский и подростковый возраст до 18 лет
По зарегистрированному показанию препарат не предназначен для применения у женщин.

С осторожностью:
— анатомическая деформация полового члена (в том числе, ангуляция, кавернозный фиброз или болезнь Пейрони)
— заболевания, предрасполагающие к развитию приапизма (серповидно-клеточная анемия, множественная миелома, лейкоз, тромбоцитемия)
— заболевания, сопровождающиеся кровотечением
— обострение язвенной болезни двенадцатиперстной кишки

Воздействие других препаратов на силденафил
Исследование in vitro
Метаболизм силденафила происходит преимущественно при участии изоформы 3A4 (главный путь) и изоформы 2C9 (второстепенный путь) цитохрома Р450 (CYP). Поэтому ингибиторы этих изоферментов способны снижать клиренс силденафила.
Исследование in vivo
Популяционный фармакокинетический анализ данных клинических исследований продемонстрировал снижение клиренса силденафила при его одновременном применении с ингибиторами CYP 3A4 (такими как кетоконазол, эритромицин, циметидин). Хотя при одновременном применении силденафила и ингибиторов CYP 3A4 повышения частоты побочных явлений не выявлено, рекомендуемая начальная доза силденафила составляет 25 мг.
Одновременное применение ингибитора ВИЧ-протеазы ритонавира, очень мощного ингибитора Р450, в состоянии равновесной концентрации (500 мг 1 раз в сутки) и силденафила (разовая доза 100 мг) приводило к повышению Cmax силденафила на 300% (в 4 раза) и повышению плазмовой AUC силденафила на 1000% (в 11 раз). Через 24 часа плазменные уровни силденафила все еще составляли около 200 нг/мл по сравнению с уровнем приблизительно 5 нг/мл, характерным для применения силденафила отдельно, что отвечает значительному влиянию ритонавира на широкий спектр субстратов Р450. Силденафил не влияет на фармакокинетику ритонавира. Учитывая эти фармакокинетические данные, одновременное применение силденафила и ритонавира не рекомендуется. В любом случае максимальная доза силденафила ни при каких обстоятельствах не должна превышать 25 мг на протяжении 48 часов.
Одновременное применение ингибитора ВИЧ-протеазы саквинавира, ингибитора CYP 3A4, в дозе, которая обеспечивает равновесную концентрацию (1200 мг 3 раза в сутки), и силденафила (100 мг разово) приводило к повышению Cmax силденафила на 140% и увеличению системной экспозиции (AUC) силденафила на 210%. Не выявлено влияния силденафила на фармакокинетику саквинавира. Предполагается, что более мощные ингибиторы CYP 3A4, такие как кетоконазол и итраконазол, будут иметь более выраженное влияние.
При приеме силденафила в разовой дозе 100 мг вместе с эритромицином, в установленном режиме 500 мг два раза в день, в течение 5 дней, наблюдается увеличение системного воздействия силденафила на 182% (по AUC).
При совместном применении с азитромицином (в дозе 500 мг в сутки в течение 3 дней), признаков влияния на показатели AUC, Cmax, Tmax, константу скорости элиминации или последующий период полувыведения силденафила или его основного циркулирующего метаболита не выявлено.
Циметидин (ингибитор цитохрома Р450 и неспецифический ингибитор CYP 3A4) в дозе 800 мг при одновременном применении с силденафилом в дозе 50 мг у здоровых добровольцев приводил к повышению плазменных концентраций силденафила на 56%.
Грейпфрутовый сок является слабым ингибитором CYP 3A4 в стенке кишечника и может вызвать умеренное повышение плазменных уровней силденафила.
Однократное применение антацидных средств (магния гидроксида/алюминия гидроксида) не влияет на биодоступность силденафила.
Хотя исследований специфического взаимодействия со всеми лекарственными средствами не проводилось, по данным популяционного фармакокинетического анализа, фармакокинетика силденафила не менялась при его одновременном применении с лекарственными средствами, которые относятся к группе ингибиторов CYP 2C9 (толбутамид, варфарин, фенитоин), группе ингибиторов CYP 2D6 (таких как селективные ингибиторы обратного захвата серотонина, трициклические антидепрессанты), группе тиазидных и тиазидоподобных диуретиков, петлевых и калийсберегающих диуретиков, ингибиторов ангиотензинпревращающего фермента, антагонистов кальция, антагонистов β-адренорецепторов или индукторов метаболизма CYP 450 (таких как рифампицин, барбитураты). Одновременное применение таких мощных индукторов CYP 3A4, как рифампицин, может приводить к более выраженному снижению концентрации силденафила в плазме крови.
Никорандил представляет собой гибрид активатора кальциевых каналов и нитрата. Нитратный компонент предопределяет возможность его серьезного взаимодействия с силденафилом.
Воздействие силденафила на другие лекарственные средства
Исследование in vitro
Силденафил является слабым ингибитором изоформ цитохрома Р450 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1 и 3А4 (IC50 >150 мкМ). Учитывая пиковую концентрацию силденафила в плазме крови составляющую примерно 1 мкМ, после приема рекомендуемых доз, маловероятно, что Олвион изменит клиренс субстратов этих изоферментов.
Данные о взаимодействии силденафила и неспецифических ингибиторов фосфодиэстеразы, таких как теофиллин или дипиридамол отсутствуют.
Исследование in vivo
Силденафил усиливает гипотензивное действие нитратов, как при их длительном применении, так и при назначении по острым показаниям. Поэтому применение силденафила в сочетании с донаторами оксида азота (например, амилнитритом) или нитратами в любой форме противопоказано
Риоцигуат. В клинических исследованиях риоцигуат усиливал гипотензивное действие ингибиторов ФДЭ-5. Данные о благоприятном клиническом эффекте при применении такой комбинации в изученной популяции отсутствовали. Одновременное применение риоцигуата с ингибиторами ФДЭ-5, в том числе с силденафилом, противопоказано.
Одновременное применение силденафила с альфа-блокаторами может привести к возникновению симптоматической гипотензии (в течение 4 часов после приема силденафила). В этих исследуемых популяциях наблюдалось среднее дополнительное снижение артериального давления в положении лежа на 7/7 мм рт.ст., 9/5 мм рт. ст. и 8/4 мм рт. ст., а также среднее дополнительное снижение артериального давления в положении стоя на 6/6 мм рт. ст., 11/4 мм рт. ст. и 4/5 мм рт. ст. соответственно. При одновременном приеме альфа-адреноблокатора доксазозина (4 мг и 8 мг) и силденафила (25 мг, 50 мг и 100 мг) у пациентов с доброкачественной гиперплазией простаты, стабилизированных с помощью терапии доксазозином, сообщалось о редких случаях симптоматической постуральной гипотензии. Эти сообщения включали случаи головокружения и предобморочного состояния, но не обмороки.
При совместном приеме силденафила (50 мг) с толбутамидом (250 мг) или варфарином (40 мг), оба из которых метаболизируется CYP2C9, значимых взаимодействий не наблюдалось.
Силденафил (50 мг) не вызывает дополнительного увеличения времени кровотечения при приеме ацетилсалициловой кислоты (150 мг).
Силденафил (50 мг) не усиливает гипотензивное действие алкоголя, при средних максимальных уровнях алкоголя в крови 0,08% (80мг/дл).
Объединение следующих классов антигипертензивных препаратов: диуретики, бета-блокаторы, ингибиторы АПФ, антагонисты ангиотензина II, антигипертензивные лекарственные средства (сосудорасширяющие и центрального действия), адреноблокаторы нейронов, блокаторы кальциевых каналов и альфа-адреноблокаторы не показало различий по частоте возникновения побочных реакций у пациентов, принимавших силденафил по сравнению с плацебо.
При одновременном применении силденафила (100 мг) с амлодипином, у больных с артериальной гипертензией, не отмечено значимых клинических взаимодействий. Среднее дополнительное снижение артериального давления (АД) в положении лежа составляло 8 мм рт.ст. для систолического и 7 мм рт.ст. для диастолического. Эти дополнительные снижения артериального давления были аналогичны тем, которые наблюдались, когда силденафил вводили только здоровым добровольцам.
Силденафил в дозе 100 мг не влиял на фармакокинетические показатели ингибиторов ВИЧ-протеазы, саквинавира и ритонавира, которые являются субстратами CYP 3A4.
При одновременном применении с бозентаном силденафил в равновесном состоянии (80 мг три раза в сутки) вызывает повышение AUC и Cmax бозентана (125 мг два раза в сутки) на 49,8 % и 42 %, соответственно у здоровых добровольцев мужского пола.

Для диагностики нарушений эрекции, определения возможных их причин и выбора адекватного лечения необходимо собрать полный медицинский анамнез и провести тщательное физикальное обследование.
Факторы риска сердечно-сосудистых заболеваний.
Препараты, предназначенные для лечения нарушений эрекции, не следует назначать мужчинам, для которых сексуальная активность нежелательна. Сексуальная активность представляет определенный риск при наличии заболеваний сердца, поэтому перед началом любой терапии по поводу эректильной дисфункции необходимо провести обследование сердечно-сосудистой системы. Сексуальная активность является нежелательной у больных с сердечной недостаточностью, нестабильной стенокардией, перенесенными в последние 6 месяцев инфарктом миокарда или инсультом, жизнеугрожающими аритмиями, артериальной гипертонией (АД >170/100 мм рт. ст.) или гипотонией (АД < 90/50 мм рт. ст.).
Силденафил оказывает системное вазодилатирующее действие, приводящее к преходящему снижению АД, что не является клинически значимым явлением и не приводит к каким-либо последствиям у большинства пациентов. Тем не менее, перед назначением силденафила должен быть тщательно оценен риск возникновения возможных нежелательных проявлений вазодилатирующего действия у пациентов с соответствующими заболеваниями, особенно на фоне сексуальной активности. Повышенная восприимчивость к вазодилататорам наблюдается у больных с обструкцией выходного тракта левого желудочка (в том числе аортальным стенозом, гипертрофической обструктивной кардиомиопатией), а также, с редко встречающимся синдромом множественной системной атрофии, проявляющимся тяжелым нарушением регуляции АД со стороны вегетативной нервной системы.
Силденафил потенцирует гипотензивный эффект нитратов. В постмаркетинговый период сообщалось о тяжелых побочных реакциях со стороны сердечно-сосудистой системы, включая инфаркт миокарда, нестабильную стенокардию, внезапную сердечную смерть, желудочковую аритмию, цереброваскулярные кровоизлияния, транзиторную ишемическую атаку, АГ и артериальную гипотензию, которые по времени совпадали с применением силденафила. У большинства пациентов, но не у всех, существовали факторы риска сердечно-сосудистых заболеваний. Много таких побочных реакций наблюдалось во время или сразу после полового акта, и лишь несколько — вскоре после применения силденафила без сексуальной активности. Поэтому невозможно определить, связано ли развитие таких побочных реакций непосредственно с факторами риска, или их развитие обусловлено другими факторами.
Приапизм. Средства для лечения пациентов с эректильной дисфункцией, в том числе и силденафил, следует назначать с осторожностью лицам с анатомическими деформациями полового члена (такими как ангуляция, кавернозный фиброз или болезнь Пейрони), или пациентам с состояниями, способствующими развитию приапизма (такими как серповидно-клеточная анемия, множественная миелома или лейкемия).
После выхода препарата на рынок сообщалось о случаях удлиненной эрекции и приапизма. Если эрекция длится более 4 часов, пациентам следует немедленно обратиться за медицинской помощью. При отсутствии немедленного лечения приапизм может привести к повреждению тканей пениса и к стойкой потере потенции.
Одновременное применение с другими ингибиторами ФДЭ-5 или другими препаратами для лечения при эректильной дисфункции. Безопасность и эффективность одновременного применения силденафила с другими ингибиторами ФДЭ-5 или другими препаратами для лечения при гипертензии легочной артерии, содержащие силденафил (например, Ревацио), или с другими препаратами для лечения при эректильной дисфункции не изучались. Поэтому применение таких комбинаций не рекомендуется.
Влияние на зрение. Спонтанные сообщения о возникновении дефектов зрения поступали ассоциировано с применением силденафила и других ингибиторов ФДЭ-5. О случаях неартериальной передней ишемической невропатии зрительного нерва, что является редким состоянием, поступали спонтанные сообщения и сообщалось в надзорном исследовании, что ассоциировано с применением силденафила и других ингибиторов ФДЭ-5. Пациентов следует предупредить, что в случае внезапного нарушения зрения применения силденафила следует прекратить и немедленно обратиться к врачу.
Одновременное применение с ритонавиром. Одновременное применение силденафила и ритонавира не рекомендуется.
Одновременное применение блокаторов α-адренорецепторов. Пациентам, принимающим блокаторы α-адренорецепторов, применять силденафил следует с осторожностью, поскольку такая комбинация может привести к симптоматической гипотензии у некоторых предрасположенных пациентов. Симптоматическая гипотензия обычно возникает в течение 4 часов после применения силденафила. С целью минимизации возможного развития постуральной гипотензии у пациентов, принимающих блокаторы α-адренорецепторов, их состояние необходимо стабилизировать с помощью блокаторов α-адренорецепторов до начала применения силденафила. Также следует рассмотреть возможность применения начальной дозы 25 мг. Кроме того, следует проинформировать пациентов, как действовать в случае появления симптомов ортостатической гипотензии.
Влияние на кровотечения. Результаты исследования тромбоцитов человека свидетельствуют, что in vitro силденафил потенцирует антиагрегационные эффекты натрия нитропруссида. Нет никакой информации о безопасности применения силденафила у пациентов с нарушением свертывания крови или острой язвой ЖКТ. Таким образом, применение силденафила у пациентов этой группы возможно только после тщательной оценки соотношения польза/риск.
Потеря слуха. Имеются сведения о редких случаях внезапного ухудшения или потери слуха при использовании всех ингибиторов ФДЭ-5, включая силденафил. Большинство пациентов имели факторы риска для развития данной патологии. Причинно-следственная связь между применением ингибиторов ФДЭ-5 и ухудшением или потерей слуха не была установлена. Однако в случае внезапного ухудшения или потери слуха необходимо прекратить прием препарата и немедленно обратиться к врачу.
Пленочное покрытие таблеток Олвион содержит лактозу. Вследствие этого Олвион противопоказан мужчинам с наследственной непереносимостью галактозы, лактазной недостаточностью или глюкозо-галактозной мальабсорбцией.

Олвион не показана для использования женщинами.
Не существует адекватных и хорошо контролируемых исследований у беременных или кормящих грудью женщин.
Никакие уместные отрицательные влияния не были найдены в исследованиях воспроизводства в крысах и кроликах после устного введения сильденафила.
Не было никакого влияния на подвижность или морфологию сперматозоидов после однократных пероральных доз силденафила в дозе 100 мг у здоровых добровольцев.

Олвион может оказывать незначительное влияние на способность управлять автомобилем и пользоваться машинами. По мере того как головокружение и измененное зрение были сообщены в клинических испытаниях с силденафилом, пациенты должны быть осведомлены о том, как они реагируют на Олвион, прежде чем управлять или работать машинным оборудованием.

Режим дозирования
Во избежание осложнений применять строго по назначению врача!
Для приема внутрь.
Рекомендуемая доза составляет 50 мг, которая принимается, при необходимости, примерно за 1 час до предполагаемой сексуальной активности.
В зависимости от эффективности и переносимости дозу можно увеличить до 100 мг или снизить до 25 мг.
При приеме Олвиона с пищей, действие препарата может развиться позже, чем при приеме натощак.
Пациенты пожилого возраста
Пожилым пациентам не требуется изменение доз (≥65 лет).
Дети
Олвион не показан для применения у детей (<18 лет).
Пациенты с почечной недостаточностью
Поскольку у пациентов с выраженным поражением почек (клиренс креатинина <30 мл/мин) клиренс силденафила снижен, рекомендуемая доза составляет 25 мг. В зависимости от эффективности и переносимости препарата дозу можно увеличить до 50 мг или 100 мг.
При легкой и среднетяжелой степени поражения почек (клиренс креатинина 30-80 мл/мин) коррекция дозы не требуется.
Пациенты с печеночной недостаточностью
У пациентов с поражением печени (например, цирроз) рекомендуемая доза составляет 25 мг. В зависимости от эффективности и переносимости препарата дозу можно увеличить до 50 мг или 100 мг
Применение Олвиона на фоне приема других лекарственных препаратов
За исключением ритонавира, для которого не рекомендуется одновременное применение с силденафилом, лицам, одновременно принимающим ингибиторы CYP3A4, рекомендуется принимать Олвион в начальной дозе 25 мг.
При терапии альфа-адреноблокаторами необходимо добиться стабильного состояния перед началом приёма Олвион, чтобы уменьшить вероятность развития постуральной артериальной гипотензии. Начальная доза должна составлять 25 мг.
Длительность лечения
Максимальная рекомендуемая доза составляет 100 мг. Максимальная рекомендуемая частота приема — 1 раз в сутки.
Обратиться за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата.

Симптомы: нежелательные реакции, зарегистрированные в исследованиях с однократным приемом препарата в дозе до 800 мг с участием добровольцев, были сопоставимы с теми, которые наблюдались при использовании более низких доз препарата, но частота их возникновения и тяжесть проявления были более высокими. Прием повышенных доз препарата Олвион (200 мг) не приводит к повышению эффективности препарата, а только к увеличению частоты нежелательных реакций (головная боль, гиперемия, головокружение, диспепсия, заложенность носа и нарушение зрительного восприятия).
Лечение: симптоматическое. Диализ не ускоряет клиренс силденафила, так как последний активно связывается с белками плазмы крови и не выводится с мочой.

Очень часто (>1/10)
— головная боль
Часто (>1/100, <1/10)
— головокружение
— нарушение остроты зрения, визуальные искажения цвета (хлоропсия, хроматопсия, цианопсия, эритопсия и ксантопсия)
— вазодилатация («приливы» крови к лицу)
— ощущение заложенности носа
— тошнота, диспепсия
Нечасто (≥1/1,000 до <1/100)
— ринит
— повышенная чувствительность к препарату
— сонливость, гиперестезия, утомляемость
— нарушение слезоотделения (сухость глаз, усиление слезотечения),
болезненность и покраснение глаз, светобоязнь, фотопсия, конъюнктивит
— вертиго, звон в ушах
— тахикардия, ощущение сердцебиения, боль в груди
— гипертензия, гипотензия
— ощущение жара
— носовое кровотечение, ощущение заложенности пазух носа
— боли в верхней части живота (в эпигастрии), тошнота, рвота, сухость во рту,
гастроэзофагеальный рефлюкс
— кожная сыпь
— миалгия, боль в конечностях
— гематурия
— боль в груди, усталость, ощущение жара
— увеличение частоты сердечных сокращений
Редко (≥1/10,000 до <1/1,000)
— нарушение мозгового кровообращения, преходящие ишемические нарушения, рецидивы судорог, судороги, обмороки
— раздражительность
— передняя неартериитная невропатия зрительного нерва (NAION), окклюзия сосудов сетчатки, кровоизлияние в сетчатку глаза, атеросклеротическая
— ретинопатия, поражение сетчатки, глаукома, выпадение полей зрения, диплопия, нарушение остроты зрения, миопия, астенопия (усталость глаз),
— помутнение в стекловидном теле, поражение радужки, мидриаз, припухлость или отек глаз, гиперемия конъюнктивы, ощущение дискомфорта в глазу, отек век, обесцвечивание склеры
— глухота
— серьезные кардиоваскулярные нарушения, включая внезапную сердечную
— смерть, инфаркт миокарда, желудочковую аритмию, фибрилляцию предсердий, нестабильную стенокардию
— отек слизистой носа, сухость в носу, чувство сдавления в горле, оральная гипестезия (снижение вкусовых, чувствительных ощущений в полости рта)
— синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз
— пениальное кровотечение, приапизм, гематоспермия, усиление эрекции
При возникновении нежелательных лекарственных реакций обращаться к медицинскому работнику, фармацевтическому работнику или напрямую в информационную базу данных по нежелательным реакциям (действиям) на лекарственные препараты, включая сообщения о неэффективности лекарственных препаратов
РГП на ПХВ «Национальный Центр экспертизы лекарственных средств и медицинских изделий» Комитета контроля качества и безопасности товаров и услуг Министерства здравоохранения Республики Казахстан
http://www.ndda.kz

Одна таблетка содержит
активное вещество — силденафила цитрат 70.241 мг или 140.482 мг (эквивалентно силденафилу 50.000 мг или 100.000 мг)
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая (Avicel РН 102), натрия кроскармеллоза (Ас-Di-Sol), кальция гидрофосфат безводный, магния стеарат
состав оболочки: Опадри II Белый 31К58902

Таблетки овальной формы, двояковыпуклые, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, с гравировкой «С1» на одной стороне таблетки и гладкие с другой стороны (для дозировки 50 мг);
Таблетки овальной формы, двояковыпуклые, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, с гравировкой «436» на одной стороне таблетки и гладкие с другой стороны (для дозировки 100 мг)

По 2 или 4 таблетки помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной/поливинилдихлоридной (ПВХ/ПВДХ) и фольги алюминиевой.
По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку.

5 лет
Не применять по истечении срока годности!

Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!

По рецепту

Сведения о производителе
«Jubilant Generics Limited», Рурки, ИНДИЯ
Village Sikandarpur Bhainswal, Roorkee Dehradun Highway, Bhagwanpur, Roorkee.Distt. — Haridwar, Uttrakhand — 247 661, INDIA
tel.: 357-25-867600
fax.: 357-25-560863
e-mail.: office@medochemie.com
Держатель регистрационного удостоверения
«Медокеми Лтд», Лимасол, Кипр
1-10 Constantinoupoleos Street, 3011, Limassol, Cyprus
tel.: 357-25-867600
fax.: 357-25-560863
e-mail.: office@medochemie.com
Наименование, адрес и контактные данные (телефон, факс, электронная почта) организации на территории Республики Казахстан, принимающей претензии (предложения) по качеству лекарственных средств от потребителей и ответственной за пострегистрационное наблюдение за безопасностью лекарственных средства
Представительство «Медокеми Лтд» в Республике Казахстан
050010 г. Алматы, ул. Казыбек би 41, офис 1
телефон/факс: 8(727) 321-05-05
e-mail: kazakhstan@medochemie.com

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 100 мг

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 100 мг

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат — 140.482 мг силденафил цитраты (100.000 мг силденафилге баламалы)

қосымша заттар:

Олвион эректильді дисфункцияны емдеуге арналған, яғни сексуальдық стимуляция кезінде ол жыныс мүшесіне қанағымын арттыру арқылы бұзылған эректильді функцияны қалпына келтіреді.

Жыныс мүшесі эрекциясының физиологиялық механизмі сексуальдық стимуляция кезінде каверналы денеде азот тотығының (NO) босатылуын қамтиды. Азот тотығы гуанилатциклаза ферментін белсендіреді, бұл циклдік гуанозинмонофосфат (цГМФ) деңгейінің жоғарылауына, каверналы денеде тегіс бұлшықеттің босаңсуына және қан ағынының артуына әкеледі.

Силденафил каверналы денедегі 5-типті (ФДЭ-5) цГМФ-спецификалық фосфодиэстеразаның күшті және селективті тежегіші болып табылады, онда ФДЭ-5 цГМФ ыдырауы үшін жауап береді. Силденафил эрекцияға шеткері әсер көрсетеді. Силденафил адамның оқшауланған каверналы денесіне тікелей босаңсытатын әсер етпейді, бірақ бұл тінге NO босаңсытатын әсерін күшейтеді. Сексуальдық стимуляция кезінде орын алатын NО/цГМФ метаболизмдік жолын белсендірген кезде ФДЭ-5 силденафилмен тежелуі каверналы денеде цГМФ деңгейінің жоғарылауына әкеледі. Сондықтан силденафилмен қажетті өнімді фармакологиялық әсерді көрсету үшін сексуальдық стимуляция қажет.

Фармакодинамикалық әсерлері

Силденафил in vitro зерттеулер көрсеткендей, эрекцияның дамуы үдерісіне қатысатын ФДЭ5-ке қатысты селективті. Оның ФДЭ5-ке қатысты белсенділігі басқа белгілі фосфодиэстеразаларға қатысты белсенділігінен жоғары. Оның торқабықта бейненің берілуіне қатысатын ФДЭ6-ға қатысты тиімділігі 10 есе төмен. Ең жоғары ұсынылатын дозаларда оның селективтілігі ФДЭ1-ге қатысты 80 есе, ФДЭ 2, 3, 4, 7, 8, 9, 10 және 11 қатысты 700 есе төмен. ФДЭ-5 қатысты силденафилдің белсенділігі оның жүректің жиырылуына қатысатын спецификалық фосфодиэстераза ФДЭ-З қатысты белсенділігінен, шамамен 4 000 есе жоғары.

Клиникалық тиімділігі және қауіпсіздігі

Дозаны енгізгеннен кейін сексуальдық стимуляцияға жауап ретінде силденафил эрекция тудыруы мүмкін уақыт аралығын бағалау үшін екі клиникалық зерттеу жүргізілді. Препаратты ашқарынға қабылдаған пациенттерде жыныс мүшесінің плетизмографиясын (RigiScan) зерттеуде 60% қаттылықты (жыныстық акт үшін жеткілікті) эрекция алғандар үшін орташа басталу уақыты 25 минутты құрады (диапазон 12-37 минут). RigiScan жеке зерттеуінде силденафил препараттың дозасын қабылдағаннан кейін 4-5 сағаттан соң сексуальдық стимуляцияға жауап ретінде эрекцияны тудыруы мүмкін.

Силденафил артериялық қысымның орташа және қысқа мерзімді төмендеуін тудырады, бұл көп жағдайда клиникалық әсерлерге әкелмейді. 100 мг силденафилді пероральді қабылдағаннан кейін систолалық артериялық қысымның орташа максималды төмендеуі жатқан қалыпта 8,4 мм с.б. құрады. Диастолалық артериялық қысымның тиісті өзгерісі жатқан қалыпта 5.5 мм с. б. құрады. Артериялық қысымның төмендеуінің бұл көрсеткіштері силденафилдің тамыркеңейткіш әсеріне сәйкес келеді, бұл тамырлардың тегіс бұлшықеттеріндегі цГМФ деңгейінің жоғарылауына байланысты болуы мүмкін. Дені сау еріктілерде силденафилдің 100 мг дейінгі бір реттік пероральді дозалары ЭКГ-ға клиникалық маңызды әсер еткен жоқ.

Жүректің ауыр ишемиялық ауруы (ЖИА) (кемінде бір коронарлық артерия стенозының> 70%) бар 14 пациентте 100 мг силденафилдің бір реттік пероральді дозасының гемодинамикалық әсерін зерттеуде демалу кезіндегі орташа систолалық және диастолалық артериялық қысым бастапқы деңгеймен салыстырғанда тиісінше 7% және 6% — ға азайды. Өкпенің орташа систолалық қысымы 9% төмендеді. Силденафил жүректің шығарымына әсер етпеді және стеноздалған коронарлық артериялар арқылы қанағымын бұзбады.

Салыстырмалы жасырын плацебо-бақыланатын физикалық жүктеме сынағында эректильді дисфункциясы және созылмалы тұрақты стенокардиясы бар 144 пациент бағаланды. Пациенттер антиангиналық дәрілік заттарды (нитраттардан басқа) алды. Нәтижелер силденафил мен плацебо арасындағы клиникалық маңызды уақыт айырмашылығын стенокардия симптомдарының айқындылығы төмендегенге дейін көрсеткен жоқ.

Кейбір пациенттерде силденафилді 100 мг дозада қабылдағаннан кейін Фарнсворт-Мунсель 100 тестінің көмегімен 1 сағаттан соң түс реңктерін (көк/жасыл) ажырату қабілетінің жеңіл және өтпелі бұзылуы анықталды. Препаратты қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң бұл өзгерістер болмады. Түсті ажырату қабілетінің бұзылуы көздің торқабығындағы жарықтың берілу процесіне қатысатын FDE 6 тежелуінен болады деп саналады. Силденафил көру өткірлігіне, контрастты қабылдауға әсер етпеді.

Ерте жастағы макулярлы дегенерациясы (п = 9) дәлелденген пациенттерді плацебо бақыланатын айқаспалы зерттеуде силденафил 100 мг бір реттік дозада жақсы көтерімді болды. Арнайы визуалды тесттер (көру өткірлігі, Амслер торы, түстерді қабылдау, түстердің өтуін модельдеу, Хэмфри периметрі және фотостресс) бойынша бағаланатын көрудің клиникалық маңызды өзгерістері анықталған жоқ.

Дені сау еріктілерде 100 мг силденафилді пероральді бір рет қабылдағаннан кейін сперматозоидтардың қозғалғыштығы мен морфологиясына әсері байқалмады ( 4.6-бөлімді қараңыз).

Клиникалық сынақтар туралы қосымша ақпарат

Клиникалық зерттеулерде силденафилді 19-87 жас аралығындағы 8000-нан астам пациентке енгізді. Пациенттердің келесі топтары ұсынылды:

Силденафил ішке қабылдаған кезде тез сіңеді. Ашқарынға қабылдағанда ең жоғары плазмалық концентрацияға 30-120 минут (орташа 60 минут) ішінде жетеді. Пероральді қолданғаннан кейінгі орташа абсолютті биожетімділігі 41% (25-63% мәндер диапазонымен) құрайды. Ішке қабылдағаннан кейін «концентрация — уақыт» (AUC) қисығы астындағы аудан және силденафилдің ең жоғары концентрациясы (Cmax) ұсынылған дозалар диапазонында дозаға пропорционалды түрде ұлғаяды (25 мг-100 мг).

Силденафилді тамақпен қабылдаған кезде сіңу жылдамдығы қан плазмасында ең жоғары концентрацияға жету уақытының орташа кідіруімен (tmax) 60 минут және Cmax мәнінің орташа азаюымен 29%-ға төмендейді.

Таралуы

Силденафилдің таралу көлемі (Vd) тепе-тең жағдайда 105 л жуықты құрайды, бұл оның организмнің тініне енгенін білдіреді. Бір реттік дозада силденафилді пероральді қабылдағаннан кейін 100 мг дозада қан плазмасындағы силденафилдің орташа ең жоғары жалпы концентрациясы шамамен 440 нг/мл (құбылу коэффициенті 40%) құрайды. Силденафил (және оның негізгі айналымдағы метаболиті — N-десметил-метаболит) 96% қан плазмасының ақуыздарымен байланысуына байланысты, қан плазмасындағы бос силденафилдің орташа ең жоғары концентрациясы 18 нг/мл (38 нМ) құрайды. Ақуыздармен байланысуы препараттың жалпы концентрациясына байланысты емес.

Силденафилді бір рет 100 мг дозада қабылдаған дені сау еріктілерде дозаны қабылдағаннан кейін 90 минуттан соң эякулятта препараттың қабылданған дозасының 0,0002% — дан (орта есеппен — 188 нг) кемі анықталды.

Биотрансформациясы

Ақуыздармен байланысуы препараттың жалпы концентрациясына байланысты емес. Силденафил негізінен Р450 цитохроманың микросомалық изоферменттерінің әсерімен бауырда метаболизденеді:

Өте жиі (≥ 1/10)

— бас ауыруы

Жиі (> 1/100, <1/10)

— бас айналу

— түстің визуалды бұрмалануы**, визуалды бұзылыстар, көру жітілігінің бұзылуы

— тері гиперемиясы, вазодилатация (бетке «қан тебу»)

— мұрынның бітелуі

— жүрек айнуы, диспепсия

Жиі емес (≥1/1,000 <1/100 дейін)

— ринит

— аса жоғары сезімталдық

— ұйқышылдық, гипоэстезия

— көзжас ағуының бұзылуы***, көздің ауыруы, көз қарығу, фотопсия, көздің гиперемиясы, қабылдау жарықтығының өзгеруі, конъюнктивит

— вертиго, тиннит

— тахикардия, пальпитация

— артериялық гипертензия, артериялық гипотензия

— мұрыннан қан кету, мұрынның қосалқы қойнауларының бітелуі

— гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы, құсу, іштің жоғарғы бөлігінің ауыруы, ауыздың құрғауы

— бөртпе

— миалгия, аяқ-қолдың ауыруы

— гематурия

— кеуденің ауыруы, жоғары шаршағыштық, ысыну сезімі

— жүректің жиырылу жиілігінің жоғарылауы

Сирек (≥ 1/10,000 <1/1,000 дейін)

— ми қанайналымының бұзылуы, транзиторлы ишемиялық шабуыл, құрысулар*, құрысулардың қайталануы*, талмалар

— көру жүйкесінің алдыңғы артерииттік емес невропатиясы (NAION)*, торқабық тамырлары окклюзиясы*, торқабыққа қан құйылу, атеросклероздық ретинопатия, торқабықтың тарапынан бұзылулар, глаукома, көру өрісінің бұзылуы, диплопия, көру өткірлігінің бұзылуы, миопия, астенопия, шыны тәрізді денедегі бұлыңғырлану, көздің нұрлы қабығының тарапынан бұзылулар, мидриаз, көру аймағында жарық көзінің айналасында нұрлы қабық шеңберлерінің болуы, көздің ісінуі, конъюнктивалық гиперемия, көздің тітіркенуі, көздегі қалыпты емес сезім, қабақтың ісінуі, аққабық түсінің өзгеруі

— естудің нашарлауы

— кенеттен коронарлық өлім*, миокард инфарктісі, қарыншалық аритмия*, жүрекше фибрилляциясы, тұрақсыз стенокардия

— тамақтың қысылу сезімі, мұрынның шырышты қабығының ісінуі, мұрынның шырышты қабығының құрғауы

— ауыз гипестезиясы

— Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз*

— жыныс мүшесінен қан кету, приапизм*, гематоспермия, эрекцияның жоғарылауы

— ашушаңдық

Очень часто (>1/10)

— головная боль

— вазодилатация («приливы» крови к лицу)

Часто (> 1/100, < 1/10)

— головокружение

— изменение зрения (затуманенное зрение, изменение чувствительности к свету)

— хроматопсия (легкая и преходящая) главным образом, изменение восприятия

оттенков цвета

— учащенное сердцебиение

— ринит (заложенность носа)

— диспепсия

Нечасто

-тошнота, рвота, сухость во рту

-кожная сыпь

-боль в груди, миалгия

-общая слабость, сонливость

-гипостезия

-вертиго, звон в ушах

-нарушение слезотечения

Редко

-реакция повышенной чувствительности

-обморок

-снижение или потеря слуха

-фибрилляция предсердий

-гипертензия, гипотензия

-носовое кровотечение

-снижение или потеря зрения, вследствие неартериальной передней ишемической оптической нейропатии

— судороги, рецидив судорог

-серьезные кардиоваскулярные события, включая инфаркт миокарда, внезапную сердечную смерть, желудочковую аритмию, цереброваскулярные геморрагические и транзиторные ишемические атаки, ассоциированные с приемом силденафила.

Препаратпен емдеуді бастамас бұрын, эректильді дисфункция дамуының ықтимал себептерін анықтау және диагноз қою үшін анамнезді мұқият жинау және пациентті тексеру керек.

Жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары

Эрекцияның бұзылуын емдеуге арналған препараттарды сексуальді белсенділік жағымсыз болатын еркектерге тағайындамау керек. Жүрек аурулары болғанда сексуальді белсенділік белгілі бір қауіп төндіреді, сондықтан эректильді дисфункцияның бұзылу себебіне байланысты кез келген емді бастамас бұрын жүрек-қантамыр жүйесін тексеруден өткізген жөн. Жүрек функциясының жеткіліксіздігі, тұрақсыз стенокардиясы, соңғы 6 айда орын алған миокард инфарктісі немесе инсульт, өмірге қатер төндіретін аритмиялары, артериялық гипертониясы (АҚ > 170/100 мм с. б.) немесе гипотониясы (АҚ < 90/50 мм с. б.) бар пациенттерде сексуальді белсенділік жайсыздық тудырады.

Силденафил АҚ-тың өткінші төмендеуіне әкелетін жүйелі вазодилатациялау әсерін береді, бұл клиникалық тұрғыдан маңызды құбылыс емес және пациенттердің көпшілігінде қандай да бір зардаптарға әкеп соқтырмайды. Дегенмен, силденафилді тағайындағанға дейін, әсіресе сексуальді белсенділік аясында сәйкес аурулары бар пациенттерде вазодилатациялаушы әсердің ықтимал жағымсыз көріністерінің пайда болу қаупіне тиянақты баға берілуі тиіс. Солжақ қарыншадан шығатын жол бітелген (соның ішінде қолқа стенозы, гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатиясы), сондай-ақ вегетативтік жүйке жүйесі тарапынан АҚ реттелісінің ауыр бұзылуы түрінде көрініс беретін сирек кездесетін көптеген жүйелі атрофия синдромы бар пациенттерде вазодилататорларға жоғары сезімталдық байқалады.

Силденафил нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтеді

Постмаркетингтік кезеңде миокард инфарктісін, тұрақсыз стенокардияны, кенеттен жүректен болатын өлімді, қарыншалық аритмияны, цереброваскулярлы қан құйылуды, транзиторлық ишемиялық шабуылды, АГ және уақыты бойынша силденафилді қолданумен сәйкес келетін артериялық гипотензияны қоса, жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан ауыр жағымсыз реакциялар туралы хабарланған. Көптеген пациенттерде, бірақ барлығында емес, жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары болған. Мұндай жағымсыз реакциялардың көпшілігі жыныстық қатынастан кейін немесе бірден, тек бірнешеуі — жыныстық белсенділіксіз силденафилді қолданғаннан кейін көп ұзамай байқалды. Сондықтан мұндай жағымсыз реакциялардың дамуы қауіп факторларымен тікелей байланысты ма немесе олардың дамуы басқа факторларға байланысты ма, анықтау мүмкін емес.

Приапизм

Эректильді дисфункциясы бар пациенттерді емдеуге арналған дәрілерді, оның ішінде силденафилді жыныс мүшесінің анатомиялық деформациясы бар адамдарға (ангуляция, каверналы фиброз немесе Пейрони ауруы сияқты) немесе приапизмнің дамуына ықпал ететін жағдайлары бар пациенттерге (орақ тәрізді-жасушалы анемия, көптеген миелома немесе лейкемия сияқты) сақтықпен тағайындау керек.

Препарат нарыққа шыққаннан кейін ұзартылған эрекция және приапизм жағдайлары туралы хабарланған. Егер эрекция 4 сағаттан артық созылса, пациенттер дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс. Дереу емдеу болмаған кезде приапизм пенис тіндерінің зақымдануына және тұрақты потенцияның жоғалуына әкелуі мүмкін.

ФДЭ-5 басқа тежегіштерімен немесе эректильді дисфункция кезінде емдеуге арналған басқа да препараттармен бір мезгілде қолдану.

Силденафилді ФДЭ-5 басқа тежегіштерімен немесе құрамында силденафил бар өкпе артериясының гипертензиясы кезінде емдеуге арналған басқа да препараттармен (мысалы, Ревацио) немесе эректильді дисфункция кезінде емдеуге арналған басқа да препараттармен бір мезгілде қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген. Сондықтан мұндай біріктірілімді қолдану ұсынылмайды.

Көру қабілетіне әсері

Көру ақауларының туындауы туралы өздігінен келіп түскен хабарламалар силденафил мен ФДЭ-5 басқа да тежегіштерін қолданумен байланысты болды. Сирек жағдай болып табылатын көру жүйкесінің анемиялық емес алдыңғы ишемиялық невропатиясы жағдайлары туралы өздігінен келіп түскен хабарламалар болды және қадағалау зерттеулерінде хабарланған, бұл силденафил мен ФДЭ-5 басқа да тежегіштерін қолданумен астасқан. Пациенттерді көру қабілеті кенеттен бұзылған жағдайда силденафилді қолдануды тоқтату және дереу дәрігерге қаралу керектігін ескерту керек.

Ритонавирмен бір мезгілде қолдану.

Силденафил мен ритонавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

α-адренорецепторлардың блокаторларын бір мезгілде қолдану

α-адренорецепторлардың блокаторларын қабылдайтын пациенттерге силденафилді сақтықпен қолданған жөн, өйткені мұндай біріктірілім кейбір бейім пациенттерде симптоматикалық гипотензияға әкелуі мүмкін. Симптоматикалық гипотензия әдетте силденафилді қолданғаннан кейін 4 сағат ішінде пайда болады. Постуральді гипотензияның ықтимал дамуын азайту мақсатында α-адренорецепторлардың блокаторларын қабылдайтын пациенттерде олардың жағдайын α-адренорецепторлардың блокаторларының көмегімен силденафилді қолдану басталғанға дейін тұрақтандыру қажет. Сондай-ақ 25 мг бастапқы дозаны қолдану мүмкіндігін қарастыру керек. Бұдан басқа, пациенттерді ортостаздық гипотензия белгілері пайда болған жағдайда қалай әрекет ететінін хабардар еткен жөн.

Қан кетуге әсері

Адамның тромбоциттерін зерттеу нәтижелері in vitro силденафил натрий нитропруссидінің антиагрегациялық әсерлерін күшейтетінін көрсетті. Қан ұюы бұзылған немесе АІЖ жедел ойықжарасы бар пациенттерде силденафилді қолдану қауіпсіздігі туралы ешқандай ақпарат жоқ. Осылайша, осы топтағы пациенттерде силденафилді қолдану пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана мүмкін.

Есту қабілетін жоғалту

Силденафилді қоса, ФДЭ-5 барлық тежегіштерін пайдалану кезінде естудің кенеттен нашарлауы немесе жоғалуының сирек жағдайлары туралы мәліметтер бар. Пациенттердің көпшілігінде осы патологияның дамуына қауіп факторлары болды. ФДЭ-5 тежегіштерін қолдану және есту қабілетінің нашарлауы немесе жоғалуы арасындағы себеп-салдарлық байланыс анықталмаған. Алайда есту қабілеті кенеттен нашарлаған немесе жоғалған жағдайда препаратты қабылдауды тоқтату және дереу дәрігерге қаралу қажет.

Для диагностики нарушений эрекции, определения возможных их причин и выбора адекватного лечения необходимо собрать полный медицинский анамнез и провести тщательное физикальное обследование.

Препараты, предназначенные для лечения нарушений эрекции, не следует назначать мужчинам, для которых сексуальная активность нежелательна. Сексуальная активность представляет определенный риск при наличии заболеваний сердца, поэтому перед началом любой терапии по поводу эректильной дисфункции необходимо провести обследование сердечнососудистой системы. Сексуальная активность является нежелательной у больных с сердечной недостаточностью, нестабильной стенокардией, перенесенными в последние 6 месяцев инфарктом миокарда или инсультом, жизнеугрожающими аритмиями, артериальной гипертонией (АД > 170/100 мм рт. ст.) или гипотонией (АД < 90/50 мм рт. ст.).

Олвион оказывает системное вазодилатирующее действие, приводящее к преходящему снижению АД, что не является клинически значимым явлением и не приводит к каким-либо последствиям у большинства пациентов. Тем не менее, перед назначением Олвиона должен быть тщательно оценен риск возникновения возможных нежелательных проявлений вазодилатирующего действия у пациентов с соответствующими заболеваниями, особенно на фоне сексуальной активности. Повышенная восприимчивость к вазодилататорам наблюдается у больных с обструкцией выходного тракта левого желудочка (в том числе аортальным стенозом, гипертрофической обструктивной кардиомиопатией), а также, с редко встречающимся синдромом множественной системной атрофии, проявляющимся тяжелым нарушением регуляции АД со стороны вегетативной нервной системы.

У небольшого числа пациентов с наследственным пигментным ретинитом имеются нарушения функций фосфодиэстераз сетчатки. Сведения о безопасности применения Олвион у таких больных отсутствуют, поэтому Олвион у данной категории больных следует применять с осторожностью.

Имеются сообщения о редких случаях развития неартериальной передней ишемической оптической нейропатии, которая приводит к ухудшению зрения и слепоте при использовании всех ингибиторов ФДЭ5, в том числе Олвион. Большинство из этих пациентов имели факторы риска, такие как:

— еркектерде жыныс мүшесінің қанағаттандырарлықтай жыныстық қатынас үшін жеткілікті эрекцияға жету және оны сақтау қабілетсіздігімен байқалатын эректильді функцияның бұзылуын емдеу үшін

Олвион препаратының әсерінің дамуы үшін сексуалды стимуляция қажет.

— лечение эректильной дисфункции у мужчин, проявляющейся неспособностью достичь и поддерживать эрекцию полового члена, достаточную для совершения удовлетворительного полового акта.

Для развития эффекта Олвиона необходима сексуальная стимуляция.

— силденафилге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

— органикалық нитраттар азот тотығының донаторлары (амилнитрит сияқты) болып табылатын препараттарды немесе кез келген түрдегі нитраттарды бір мезгілде қабылдауға болмайды, өйткені силденафил NO/цГМФ метаболизмі жолына әсер етеді және нитраттардың гипотензиялық әсерін күшейтеді

— силденафилді қоса, ФДЭ-5 тежегіштерін риоцигуат сияқты гуанилатциклазаның стимуляторларымен бірге енгізуге болмайды, себебі ол симптоматикалық гипотензияға әкелуі мүмкін

— жүрек-қантамырлық ауыр аурулар (тұрақсыз стенокардия, жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі)

— көру жүйкесінің артериялық емес генездегі (NAION) алдыңғы ишемиялық оптикалық нейропатиялары салдарынан бір көздің көрмей қалуы (ол ФДЭ-5 тежегіштерін қабылдаумен байланысты болуы немесе болмауына байланыссыз)

— бауырдың ауыр зақымдануы

— гипотензия (артериялық қысым (АҚ) <90/50 мм с. б.) немесе гипертензия (АҚ > 170/100 мм с.б.)

— жуырда болған миокард инфарктісі немесе инсульт

— торқабықтың анықталған туа біткен дегенеративті аурулары

(пигментті ретинит, ретиналық фосфодиэстеразалардың туа біткен ақаулары)

— балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

Сақтықпен:

Басқа препараттардың силденафилге әсері

In vitro зерттеу

Силденафил метаболизмі негізінен 3A4 изоформасы (негізгі жол) және 2C9 изоформасы (екінші дәрежелі жол) Р450 цитохромы (CYP) қатысуымен өтеді. Сондықтан осы изоферменттердің тежегіштері силденафил клиренсін төмендетуге қабілетті.

In vivo зерттеу

Клиникалық зерттеулер мәліметтерінің популяциялық фармакокинетикалық талдауы силденафил клиренсі CYP 3A4 тежегіштерімен (кетоконазол, эритромицин, циметидин сияқты) бір мезгілде қолданғанда төмендегенін көрсетті. Силденафил мен CYP 3A4 тежегіштерін бір мезгілде қолданған кезде жағымсыз құбылыстар жиілігінің жоғарылауы анықталмаса да, силденафилдің ұсынылатын бастапқы дозасы 25 мг құрайды.

Р450 өте күшті тежегіші ритонавир АИТВ-протеазасының тежегішін бір мезгілде қолдану тепе-тең концентрация жағдайында (тәулігіне 1 рет 500 мг) және силденафил (бір реттік доза 100 мг) силденафилдің Cmax 300% — ға (4 есе) жоғарылауына және силденафилдің плазмалық AUC 1000% — ға (11 есе) жоғарылауына әкелді. 24 сағаттан кейін силденафилдің плазмалық деңгейлері силденафилді жеке қолдануға тән шамамен 5 нг/мл деңгеймен салыстырғанда әлі де 200 нг/мл жуық болды, бұл Р450 субстраттарының кең ауқымына ритонавирдің елеулі әсеріне жауап береді. Силденафил ритонавирдің фармакокинетикасына әсер етпейді. Осы фармакокинетикалық деректерді ескере отырып, силденафил мен ритонавирді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Кез келген жағдайда силденафилдің ең жоғары мөлшері қандай жағдайда да 48 сағат бойы 25 мг аспауы тиіс.

АИТВ-протеаза тежегішін, CYP 3A4 тежегіші саквинавирді тепе-тең концентрацияны (тәулігіне 3 рет 1200 мг) қамтамасыз ететін дозада және силденафилді (бір рет 100 мг) бір мезгілде қолдану силденафилдің Cmax 140% — ға артуына және силденафилдің жүйелі экспозициясының (AUC) 210%-ға артуына әкелді. Силденафилдің саквинавирдің фармакокинетикасына әсері анықталған жоқ. Кетоконазол және итраконазол сияқты CYP 3A4 күшті тежегіштері неғұрлым айқын әсер етеді деп болжанады.

Силденафилді 100 мг бір реттік дозада эритромицинмен бірге, күніне екі рет 500 мг белгіленген режимде 5 күн бойы қабылдаған кезде силденафилдің жүйелі әсерінің 182% — ға (AUC бойынша) артуы байқалады.

Азитромицинмен бірге қолданғанда (3 күн бойы тәулігіне 500 мг дозада), AUC, Cmax, Tmax көрсеткіштеріне, элиминация жылдамдығының тұрақтылығына немесе силденафилдің немесе оның негізгі айналымдағы метаболитінің кейінгі жартылай шығарылу кезеңіне әсер ету белгілері анықталған жоқ.

Циметидин (Р450 цитохромы тежегіші және CYP 3A4 спецификалық емес тежегіші) 800 мг дозада сау еріктілерде 50 мг дозада силденафилмен бір мезгілде қолданған кезде силденафилдің плазмалық концентрациясының 56% — ға артуына әкелді.

Грейпфрут шырыны ішектің қабырғасындағы CYP 3A4 әлсіз тежегіші болып табылады және силденафилдің плазмалық деңгейінің орташа жоғарылауын тудыруы мүмкін.

Антацидті дәрілерді (магний гидроксиді/алюминий гидроксиді) бір рет қолдану силденафилдің биожетімділігіне әсер етпейді.

Барлық дәрілік заттармен спецификалық өзара әрекеттесуге зерттеу жүргізілмесе де, популяциялық фармакокинетикалық талдау деректері бойынша силденафил фармакокинетикасы оны CYP 2C9 тежегіштері тобына (толбутамид, варфарин, фенитоин), CYP 2D6 тежегіштері тобына (серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштері, трициклді антидепрессанттар сияқты), тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тобына, ілмектік және калий жинақтаушы диуретиктер, ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері, кальций антагонистері, β-адренорецепторлар антагонистері немесе CYP 450 метаболизмі индукторлары (рифампицин, барбитураттар сияқты) тобына жататын дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда силденафил фармакокинетикасы өзгерген жоқ. Рифампицин сияқты CYP 3A4 күшті индукторларын бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы силденафил концентрациясының анағұрлым айқын төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Никорандил кальций өзекшелерінің активаторы мен нитраттың гибридін білдіреді. Нитратты компонент оның силденафилмен маңызды әрекеттесу мүмкіндігін алдын ала анықтайды.

Силденафилдің басқа дәрілік заттарға әсері

In vitro зерттеу

Силденафил Р450 1А2, 2С9, 2С19, 2D6, 2Е1 және 3А4 (IC50> 150 мкМ) цитохромы изоформаларының әлсіз тежегіші болып табылады. Силденафилдің қан плазмасындағы шамамен 1 мкМ құрайтын ең жоғары концентрациясын ескеріп, ұсынылған дозасын қабылдағаннан кейін, Олвионның осы изоферменттер субстраттарының клиренсін өзгерту ықтималдығы аз.

Силденафил мен фосфодиэстеразаның, теофиллин немесе дипиридамол секілді спецификалық емес тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы деректер жоқ.

In vivo зерттеу

Силденафил нитраттардың гипотензивті әсерін оларды ұзақ уақыт қолданғанда да, жедел көрсетілімдері бойынша тағайындағанда да күшейтеді. Сондықтан силденофилді азот тотығының (мысалы, амилнитритпен) немесе кез келген формадағы нитраттардың донаторларымен біріктіріп қолдануға болмайды.

Риоцигуат

Клиникалық зерттеулерде риоцигуат ФДЭ-5 тежегіштерінің гипотензиялық әсерін күшейтті. Зерттелген популяцияда мұндай біріктіруді қолдану кезінде қолайлы клиникалық әсері туралы деректер болған жоқ. Риоцигуатты ФДЭ-5 тежегіштерімен, оның ішінде силденафилмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Силденафилді альфа-блокаторлармен бір мезгілде қолдану симптоматикалық гипотензияның пайда болуына әкелуі мүмкін (силденафилді қабылдағаннан кейін 4 сағат ішінде). Альфа-адреноблокатор доксазозин (4 мг және 8 мг) мен силденафилді (25 мг, 50 мг және 100 мг) бір мезгілде қолданғанда доксазозинмен емнің көмегімен тұрақтандырылған простатаның қатерсіз гиперплазиясы бар пациенттерде симптоматикалық постуральді гипотензияның сирек жағдайлары туралы хабарланды. Бұл хабарлар бас айналуды және естен тану емес, естен тану алдындағы жағдайларды қамтыды.

Силденафилді (50 мг) екеуі де CYP2C9 метаболизденетін толбутамидпен (250 мг) немесе варфаринмен (40 мг) бір мезгілде қолданғанда, айтарлықтай өзара әрекеттесу байқалған жоқ.

Силденафил (50 мг) ацетилсалицил қышқылын (150 мг) қабылдағанда қан кету уақытының қосымша артуын туындатпайды.

Силденафил (50 мг) қандағы алкогольдің орташа ең жоғары деңгейі 0,08% (80мг/дл) болғанда алкогольдің гипотензиялық әсерін күшейтпейді.

Гипертензияға қарсы препараттардың келесі класстарын біріктіру: